Χρόνης Μίσσιος:

“Η γλώσσα όπως και το συναίσθημα και οι ευγενικές χειρονομίες, ειναί τα μόνα που μας απόμειναν για να ξαναβρούμε την φαντασία μας, την δυνατοτητά να ξαναονειρευτούμε, την δυνατότητα της ατομικής μας ελευθερίας και ευθύνης.”