Ο ορμητικός και ανδρείος θεός του πολέμου Άρης, ερωτεύθη την χαριέστατη θεά του κάλλους και του Έρωτος Αφροδίτην και κρυφά από τους άλλους θεούς και τον σύζυγόν της Ήφαιστον, ενώθηκε μαζί της.

Όμως ο Ήφαιστος μαντεύοντας αυτήν την ένωσιν, είχεν κατασκευάσει, ισχυρά και αόρατα δίχτυα στην κλίνην, με τα οποία εδέθη γερά το ζεύγος και το θέαμα το είδαν όλοι οι θεοί και ο Ήφαιστος, ειδοποιημένος από τον ανατέλλοντα Ήλιον. Οι θεοί όμως δεν οργίσθηκαν και με την προτροπήν του Ποσειδώνος, επείσθη ο Ήφαιστος να ελευθερώσει τους δεμένους θεούς. Προϊόν δε της ενώσεως του Άρεως και της Αφροδίτης υπήρξεν η Αρμονία…..
Η δύναμις, η ορμή και η αρρενωπότης, όταν συνενωθούν με το κάλλος και την ευαισθησίαν, και η ένωσις αυτή διά της τέχνης και του εσωτερικού πυρός εξασφαλισθεί με ισχυρούς δεσμούς, το αποτέλεσμα θα είναι η εκδήλωσις της αρμονίας.
Ο άριστος συγκερασμός των δύο αρχών, της άρρενος και της θήλειας, είναι αυτός ο οποίος εξισορροπεί τις αντίρροπες τάσεις και δι’ αυτού συναρμόζονται τα πάντα στο Σύμπαν.
Αυτή η διεργασία ευρίσκει την εφαρμογήν της και στις εσωτερικές μας αντιθέσεις, οι οποίες απαιτούν την εν μέτρω συναρμογήν τους και τον ισχυρόν δεσμόν αυτής της συναρμογής, διά να έχουμε ως αποτέλεσμα έναν εναρμονισμένον και ευδαίμονα βίον….

23/9/2014
ΒΑΣΙΛΗΣ ΔΡΟΣΟΣ
(ΜΕΓΙΣΤΙΑΣ)

meg249